هدف از زندگی رشد خودمان است، اما رشد در کنار دیگران صورت می‌گیرد و این اشتباهی استراتژیک است که فکر کنیم تنها رشد خودمان مهم است و رشد دیگران به ما مربوط نیست.
ساختار جهان به این شکل است که هم در جهت رشد خود تلاش کنیم و هم در جهت رشد دیگران.
رشد واقعی در سایه تلاش برای خود و دیگران محقق می‌شود. اگر این مفهوم و راه را بپذیریم، از هر لحظه و موقعیتی برای رشد به عنوان هدف اصلی زندگی بهره می‌بریم.
اگر بیشتر به حفظ منافع خود توجه کنیم تا منافع انسانهای دیگر، فرصت و لحظات زندگی از دست می‌رود؛ هیچ موقعیت و فرصتی را برای کمک به دیگران نباید از دست داد.
