رقص شیوا ـ پاریورتا هاستا پادانگوشت آسانا

یافتن ثبات در بی ثباتی
وضعیت های تعادلی ایستاده می توانند نیروبخش باشند، اما نیاز به تمرکز و صبر بسیار دارند، به ویژه وضعیت هایی که در آنها دستها یا پاهای خود را اهرم می کنیم تا تعادل خود را بهتر حفظ نماییم. دراین حالت، سراسر سیستم زیبای بدن هم نوا با هم کار می کند و به کشش، نیروبخشی و حمایت از خود می پردازد.
وضعیت رقص شیوا یا دست و پای پیچ ، وضعیتی بسیار خوب برای یافتن تعادل خود درعین قدرت بخشی به سرتاسر پای ایستاده، کشش عضلات همسترینگ ها وبافت همبند ایلیو تیبیال پای بلند شده، بازکردن قفسه سینه و ایجاد تمرکز و استقامت است.
ابتدا وارد وضعیت نیم پیچ ستون فقرات یا آردا ماتسی ندراسانا می شویم. روی تشک یوگا در وضعیت راحت (چهارزانو) بنشینید به طوری که ساق پای راستتان رو قرار گیرد. پاشنه پای چپ خود را به مفصل ران پای راست نزدیک تر کنید به طوری که زانوی چپتان جلو را نشانه رود و پای راست خود را از روی ران چپتان رد کنید و کف آن را روی زمین بگذارید. اگر در این حالت به زانویتان فشار می آید، پای زیرین را روی زمین جلوی خود دراز کنید. دست راست را پشت بدن روی زمین بگذارید و دست چپ را جلوی بدن به سمت راست ببرید. بسته به میزان پیچش تنه خود، یا دست چپ را از جلو دور زانوی راست حلقه کنید، یا آرنج چپ را خم نموده و آن را در خارج زانوی راست قرار دهید. در این حالت ساعد دست راستتان عمودی خواهد بود و انگشتانتان سقف را نشانه خواهد رفت. در وضعیت مستقر شوید و ستون مهره های خود را صاف و کشیده کنید. در عین پیچش سعی کنید تا حد امکان دنده ها را از هم دور کنید و ستون مهره ها را کشش دهید و میان مهره ها فضا ایجاد نمایید. در این وضعیت چند نفس عمیق بکشید. در هر دم با تمرکز ستون مهره های خود را کشش دهید و درازتر کنید (حتی شاید اندکی از پیچ بیرون آیید) و با هر بازدم پیچش را بیشتر کنید، به طوری که اجازه دهید بدن اندک اندک از هم باز شود، تا آنکه به زور آن را بپیچانید.
پس از چند تنفس، تنه را به وسط برگردانید. دست راست خود را کنار مفصل ران پای راست روی زمین قرار دهید. پای راست را جلوی خود راست کنید و در هوا نگه دارید. زانوی چپ را خمیده و پای چپ را نزدیک مفصل ران راست نگه دارید. دست چپ را به خط خارجی پای راست خود برسانید و با دست چپ، پای راست را بگیرید. همان طور که تمام پای راست خود را به جلو می کشید، پاشنه پای راست را به سمت جلو کشش دهید. اگر احساس می کنید عضلات همسترینگ خیلی تحت فشار هستند، کمربندی به دور پای راست بیندازید و با دست چپ آن را از نزدیکترین جای ممکن به پای راست بگیرید. همچنین می توانید زانوی راست را خم کنید. همان طور که نشیمنگاه خود را روی زمین فشار می دهید و تاج سر را به سمت بالا می کشید، احساس کنید ستون مهره هایتان کش می آید. اگر احساس تعادل می کنید، دست راست خود را از روی زمین بردارید و آن را به سمت عقب بکشید. دست راست را در راستای شانه نگه دارید به طوری که کف دست رو به بیرون باشد (انگشت شست سقف را نشانه رود) و اجازه دهید قفسه سینه تان باز شود و پهلویتان بپیچد. به روبرو خیره شوید، یا سر خود را بچرخانید و به انگشت شست دست راست خود نگاه کنید مشروط بر آنکه در این وضعیت در ناحیه گردن احساس راحتی نمایید. این وضعیت، فرم نشسته وضعیت کامل است. بنابراین، وضعیت بسیار خوبی برای ایجاد آمادگی برای فرم ایستاده (و نیز جایگزین مناسبی برای آن) است. در این وضعیت پیش از برگشتن به حالت عادی چند نفس عمیق بکشید. سپس همین وضعیت را در طرف دیگر تجربه کنید.
حال بیایید پای ایستاده خود را به مرکز حفظ تعادل در این وضعیت تبدیل کنیم. در وضعیت کوه بایستید، پاها به اندازه عرض شانه ها از هم باز، محکم روی هر دو پا بایستید، قفسه سینه باز و گشاد، نگاه به روبرو. چهار طرف کف هر دو پای خود را حس کنید- خط داخلی و خارجی، پاشنه ها و پنجه ها- و آنها را روی زمین احساس کنید. حال به نقطه ای با فاصله یکی دو متر روبروی خود خیره شوید. وزن خود را روی پای چپ بیندازید، زانوی پای راست را خم کنید و تا جلوی قفسه سینه بالا بیاورید و هر دو دست را دور زانو حلقه کنید و تا حد امکان آن را به قفسه سینه بچسبانید. دست چپ را روی پای راست به پایین بلغزانید تا لبه خارجی کف پای راست خود را بگیرید. همین که دستتان به کف پای راستتان رسید، دست و پا را به هم فشار داده و اهرم کنید تا بتوانید زانوی راست خود را باز کرده و پای راست را تا هرجا که می توانید صاف کنید. اکنون دست راستتان می تواند روی مفصل ران راستتان قرار گیرد.
نکته
اگر حفظ تعادلتان اندکی دشوار است، این وضعیت را کنار دیوار انجام دهید به طوری که پهلوی راستتان نزدیک دیوار و دست راستتان روی دیوار باشد.
باز هم اگر احساس می کنید عضلات همسترینگ دچار گرفتگی شده اند، درست مثل فرم نشسته همین وضعیت، کمربندی به دور پنجه پای راست خود حلقه کنید تا به کشیدگی و باز شدن بیشتر پا کمک کنید. در فرم ساده تر همین وضعیت، دست چپ خود را به لبه خارجی زانوی راست برسانید و زانو را خمیده نگه دارید. پای ایستاده را محکم و راست نگه دارید. با آنکه پای بلند شده می تواند تمام مدت خم باشد، پای ایستاده که پایه قرار داده شده است باید راست باقی بماند. دست راست را پشت سر بکشید و تنه را بپیچانید و باز کنید به طوری که نافتان به سمت مفصل ران راست کشیده شود. قدرت را در پای ایستاده خود حس کنید و آگاهی خود را روی کف پای ایستاده ببرید و اتصال را روی چهار گوشه آن دوباره برقرار سازید. به طویل شدن ستون مهره ها، باز شدن قفسه سینه و کشش عضلات همسترینگ و بافت همبند ایلیوتینبیال توجه کنید. اگر می خواهید وضعیت را اندکی دشوارتر سازید، نگاه خود را به راست یا حتی به پشت سر خود ببرید و به سر انگشتان دست راست نگاه کنید.
در همین حال که به نیروی خود ایستاده اید و بر قدرت و کشش بدن خود متکی هستید تا در این وضعیت نیروبخش و پویا با اعتماد به نفس و استحکام بمانید، چند نفس عمیق بکشید. پیش از آنکه وضعیت را در طرف دیگر تکرار کنید، برای چند نفس در وضعیت کوه قرار بگیرید و از بدن خود برای تواناییش در حفظ قدرتمندانه و زیبای شما در این وضعیت و در این زندگی از صمیم قلب سپاسگزاری نمایید.
پاریورتا هاستا پادانگوشت اسانا را گاهی وضعیت رقص شیوا می نامند. کلمه شیوا از ریشه ای سانسکریت به معنای آزادی و رهایی می آید. شیوا موفق می شود در میان تغییر و آشفتگی دائم، بودنی شاد و سعادتمند بیابد. وضعیت شیوای رقصان فرصتی فراهم می آورد تا ثبات و بی تحرکی بسیار خوشایندی را در میانه چالش تجربه کنیم. در رقص شیوا، در حالی که حرکت و تغییراتی را که در هر وضعیت تعادلی ایستاده وجود دارد تاب می آوریم، پایه ای قوی، مستحکم و ثابت داریم. بدین ترتیب در این وضعیت به خاطر می سپاریم در عین اینکه در ذات حقیقی خود ثابت می مانیم، شاد و سبکسر باشیم.
ترجمه: طاهره کیائی
ویراستار : فروزنده شاملو
منبع: https://yogainternational.com/